ASUS Phoenix GT 1030 2GB OC HDMI DVI-D PH-GT1030-O2G SKLEP KOZIENICE RADOM

Niemal całe moje gejmerskie życie obracałem się wśród kart ze średnio-wyższej półki, od GTX 960 (w zasadzie, to od 7900 GTO ;)) do 2060 Super. Najczęściej był to MSI Gaming, czasem EVGA FTW. Ogółem te lepsze konstrukcje z półpasywnym chłodzeniem, które jak się rozgrzały, to jednak potrafiły być wyraźnie słyszalne. Byłem więc przeświadczony, że bieda-karty z najniższej półki będą pod tym względem jeszcze gorsze, że będą to konstrukcje albo pasywne, albo z irytująco głośnym wentylatorkiem. Pasywną wersję GT 1030 przerabiałem dawniej, bo już wcześniej miałem krótki epizod z próbą stworzenia sobie minimalistycznego komputera pod moje ulubione gatunki gier (turówki plus gry z rzutem izometrycznym) i efekt był rozczarowujący: pomimo obudowy Fractal Design Arc Midi R2 doposażonej w łącznie pięć wentylatorów, pasywny Zotac szybko łapał ponad 80 C nawet w starym Titan Quest. Stąd obecnie postawiłem na konstrukcję z wentylatorem, jednocześnie obawiając się o poziom generowanego hałasu. Jakie było moje zdziwienie, gdy na ocenianym tu Asusie Phoenix pogoniłem Genshina na high, co oznacza permanentne obciążenie na 100% (wg RTSS/MSI Afterburner, rozdzielczość full HD i limit na 60 fpsów, zamiast 30), a tymczasem karta trzyma temperatury na poziomie około 50 C, a przez to wentylator nie wkręca się na wyższe obroty i karta pozostaje cicha, pracuje poniżej poziomu hałasu generowanego przez wentylatory obudowy (obecnie Fractal Design Define 7 XL), czy chłodzenia na procesorze (Cryorig R1 Ultimate). Pozostaje trzymać kciuki za to, żeby łożysko nie padło zbyt szybko, bo tak jak teraz jest dobrze. Ogółem jestem więc zadowolony z kultury pracy, a przez to i z zakupu tego akurat modelu. Chociaż wiadomo, że w normalnych czasach cena powinna być niższa, a przez to i stosunek ceny do wydajności lepszy, bo obecnie wygląda to nie do końca jednoznacznie, skoro używany GTX 1050, to średnio plus 98% do wydajności (wg tabelki na stronie TechPowerUp).